-
1 Dacia
Dāci, ōrum, m., Dakoi, the Dacians, a famous warlike people, akin to the Thracians. They occupied what is now Upper Hungary, Transylvania, Moldavia, Wallachia, Bessarabia. Subdued by Trajan, they received Roman civilization, and thence retain in part the name Rumanians, Plin. 4, 12, 25; Caes. B. G. 6, 25; Tac. G. 1; id. H. 1, 79; 3, 46; Suet. Caes. 44; id. Aug. 8; Flor. 4, 12, 3; Hor. S. 2, 6, 53 et saep. In sing., Dācus, i, m., a Dacian (usually collect.), Verg. G. 2, 497; cf. Voss. ad loc.; Hor. Od. 1, 35, 9; 2, 20, 18; Tac. H. 1, 2 al.—II.Hence,A.Dācĭa, ae, f., Dakia, the province Dacia, Tac. Agr. 41; Flor. 3, 4, 6; Oros. 1, 2; Jornand. Regn. Succ. p. 59, 52 al.: DACIA. APVLENSIS. (of the colony Apulum or Alba Julia, near Carlsburg), Inscr. Orell. no. 3888: (DECIO) RESTITVTORI DACIARVM, ib. no. 991. A part of it bordering on the Danube was Dacia Aureliani, Eutrop. 9, 15; and Dacia Ripensis, Jornand. Regn. Succ. p. 59, 51.—* B. C.Dācĭcus, a, um, adj., Dacian:D.arma,
Claud. VI. Cons. Honor. 335:rura,
Sid. Carm. 1, 272. As subst., Da-cicus, i, m. (sc. nummus), a piece of gold coined under Domitian, the conqueror of the Dacians (Suet. Dom. 6), Juv. 6, 205.—Dāciscus, a, um, adj., Dacian, imperium, Lact. de Mort. Pers. 27, 8. -
2 Daci
Dāci, ōrum, m., Dakoi, the Dacians, a famous warlike people, akin to the Thracians. They occupied what is now Upper Hungary, Transylvania, Moldavia, Wallachia, Bessarabia. Subdued by Trajan, they received Roman civilization, and thence retain in part the name Rumanians, Plin. 4, 12, 25; Caes. B. G. 6, 25; Tac. G. 1; id. H. 1, 79; 3, 46; Suet. Caes. 44; id. Aug. 8; Flor. 4, 12, 3; Hor. S. 2, 6, 53 et saep. In sing., Dācus, i, m., a Dacian (usually collect.), Verg. G. 2, 497; cf. Voss. ad loc.; Hor. Od. 1, 35, 9; 2, 20, 18; Tac. H. 1, 2 al.—II.Hence,A.Dācĭa, ae, f., Dakia, the province Dacia, Tac. Agr. 41; Flor. 3, 4, 6; Oros. 1, 2; Jornand. Regn. Succ. p. 59, 52 al.: DACIA. APVLENSIS. (of the colony Apulum or Alba Julia, near Carlsburg), Inscr. Orell. no. 3888: (DECIO) RESTITVTORI DACIARVM, ib. no. 991. A part of it bordering on the Danube was Dacia Aureliani, Eutrop. 9, 15; and Dacia Ripensis, Jornand. Regn. Succ. p. 59, 51.—* B. C.Dācĭcus, a, um, adj., Dacian:D.arma,
Claud. VI. Cons. Honor. 335:rura,
Sid. Carm. 1, 272. As subst., Da-cicus, i, m. (sc. nummus), a piece of gold coined under Domitian, the conqueror of the Dacians (Suet. Dom. 6), Juv. 6, 205.—Dāciscus, a, um, adj., Dacian, imperium, Lact. de Mort. Pers. 27, 8. -
3 Dacicus
Dāci, ōrum, m., Dakoi, the Dacians, a famous warlike people, akin to the Thracians. They occupied what is now Upper Hungary, Transylvania, Moldavia, Wallachia, Bessarabia. Subdued by Trajan, they received Roman civilization, and thence retain in part the name Rumanians, Plin. 4, 12, 25; Caes. B. G. 6, 25; Tac. G. 1; id. H. 1, 79; 3, 46; Suet. Caes. 44; id. Aug. 8; Flor. 4, 12, 3; Hor. S. 2, 6, 53 et saep. In sing., Dācus, i, m., a Dacian (usually collect.), Verg. G. 2, 497; cf. Voss. ad loc.; Hor. Od. 1, 35, 9; 2, 20, 18; Tac. H. 1, 2 al.—II.Hence,A.Dācĭa, ae, f., Dakia, the province Dacia, Tac. Agr. 41; Flor. 3, 4, 6; Oros. 1, 2; Jornand. Regn. Succ. p. 59, 52 al.: DACIA. APVLENSIS. (of the colony Apulum or Alba Julia, near Carlsburg), Inscr. Orell. no. 3888: (DECIO) RESTITVTORI DACIARVM, ib. no. 991. A part of it bordering on the Danube was Dacia Aureliani, Eutrop. 9, 15; and Dacia Ripensis, Jornand. Regn. Succ. p. 59, 51.—* B. C.Dācĭcus, a, um, adj., Dacian:D.arma,
Claud. VI. Cons. Honor. 335:rura,
Sid. Carm. 1, 272. As subst., Da-cicus, i, m. (sc. nummus), a piece of gold coined under Domitian, the conqueror of the Dacians (Suet. Dom. 6), Juv. 6, 205.—Dāciscus, a, um, adj., Dacian, imperium, Lact. de Mort. Pers. 27, 8. -
4 Daciscus
Dāci, ōrum, m., Dakoi, the Dacians, a famous warlike people, akin to the Thracians. They occupied what is now Upper Hungary, Transylvania, Moldavia, Wallachia, Bessarabia. Subdued by Trajan, they received Roman civilization, and thence retain in part the name Rumanians, Plin. 4, 12, 25; Caes. B. G. 6, 25; Tac. G. 1; id. H. 1, 79; 3, 46; Suet. Caes. 44; id. Aug. 8; Flor. 4, 12, 3; Hor. S. 2, 6, 53 et saep. In sing., Dācus, i, m., a Dacian (usually collect.), Verg. G. 2, 497; cf. Voss. ad loc.; Hor. Od. 1, 35, 9; 2, 20, 18; Tac. H. 1, 2 al.—II.Hence,A.Dācĭa, ae, f., Dakia, the province Dacia, Tac. Agr. 41; Flor. 3, 4, 6; Oros. 1, 2; Jornand. Regn. Succ. p. 59, 52 al.: DACIA. APVLENSIS. (of the colony Apulum or Alba Julia, near Carlsburg), Inscr. Orell. no. 3888: (DECIO) RESTITVTORI DACIARVM, ib. no. 991. A part of it bordering on the Danube was Dacia Aureliani, Eutrop. 9, 15; and Dacia Ripensis, Jornand. Regn. Succ. p. 59, 51.—* B. C.Dācĭcus, a, um, adj., Dacian:D.arma,
Claud. VI. Cons. Honor. 335:rura,
Sid. Carm. 1, 272. As subst., Da-cicus, i, m. (sc. nummus), a piece of gold coined under Domitian, the conqueror of the Dacians (Suet. Dom. 6), Juv. 6, 205.—Dāciscus, a, um, adj., Dacian, imperium, Lact. de Mort. Pers. 27, 8. -
5 Dacius
Dāci, ōrum, m., Dakoi, the Dacians, a famous warlike people, akin to the Thracians. They occupied what is now Upper Hungary, Transylvania, Moldavia, Wallachia, Bessarabia. Subdued by Trajan, they received Roman civilization, and thence retain in part the name Rumanians, Plin. 4, 12, 25; Caes. B. G. 6, 25; Tac. G. 1; id. H. 1, 79; 3, 46; Suet. Caes. 44; id. Aug. 8; Flor. 4, 12, 3; Hor. S. 2, 6, 53 et saep. In sing., Dācus, i, m., a Dacian (usually collect.), Verg. G. 2, 497; cf. Voss. ad loc.; Hor. Od. 1, 35, 9; 2, 20, 18; Tac. H. 1, 2 al.—II.Hence,A.Dācĭa, ae, f., Dakia, the province Dacia, Tac. Agr. 41; Flor. 3, 4, 6; Oros. 1, 2; Jornand. Regn. Succ. p. 59, 52 al.: DACIA. APVLENSIS. (of the colony Apulum or Alba Julia, near Carlsburg), Inscr. Orell. no. 3888: (DECIO) RESTITVTORI DACIARVM, ib. no. 991. A part of it bordering on the Danube was Dacia Aureliani, Eutrop. 9, 15; and Dacia Ripensis, Jornand. Regn. Succ. p. 59, 51.—* B. C.Dācĭcus, a, um, adj., Dacian:D.arma,
Claud. VI. Cons. Honor. 335:rura,
Sid. Carm. 1, 272. As subst., Da-cicus, i, m. (sc. nummus), a piece of gold coined under Domitian, the conqueror of the Dacians (Suet. Dom. 6), Juv. 6, 205.—Dāciscus, a, um, adj., Dacian, imperium, Lact. de Mort. Pers. 27, 8.
См. также в других словарях:
Dacien — (Dacia, a. Geogr. u. Gesch.), Land im O. Europas, hatte zur Zeit der römischen Herrschaft folgende Grenzen: im W. den Fluß Tysia, welcher es von den Iazyges Metanastä trennte, im N. den Mons Carpates, im O. den Fluß Hierasus bis zu seiner Mündung … Pierer's Universal-Lexikon
Mösĭa — Mösĭa, in alter Zeit der nördliche Theil Thraciens, zur römischen Zeit eine besondere Provinz in Osteuropa; grenzte im Süden an Thracien u. Macedonien, davon durch den Hämus u. Skordus getrennt, im Westen an Illyricum u. Pannonien, durch den… … Pierer's Universal-Lexikon
PROVINCIA Romana — et Provincia simpliciter, Caesari la Provenza, regio Galliae Narbonensis, inter Rhodanum et Alpes maritimas, in qua Galloligures Straboni. Ubi Aquae, Arelatum, et Avenio, metropoles. Ausonius: Fusa per immensum quondam Provincia regnum. Baudrando … Hofmann J. Lexicon universale
AEGYPTIACA Praefectura — trtulus honorarius, sine re, nonnullis conferri olim ab Imperatorib. solitus. Sic apud Ael. Spartian. Hadriano., c. 7. Dacia Turboni credita, titulô Aegyptiacae Praefecturae (h. e. ait Salmas. infulis Praefecturae Aegyptiacae) quo plus haberet… … Hofmann J. Lexicon universale